رواية السم في العسل (كامله جميع الفصول) بقلم كوكي سامح
انت في الصفحة 34 من 34 صفحات
تحيه بصت لسهر وقالت: القهوه لسى الدمنهورى بيه وسى الباشا
منار: القهوة دى لمين ي تحيه
(تحيه خارجه من المطبخ ومعاها القهوه)
سهر بارتباك: واقفه عادى
روقيه: واقفه كده ليه ي سهر!؟
منار نازله ومعاها روقيه ولما شافونى قربوا منى
ولما سمعته بيتكلم معاه ولسة بقرب من الباب علشان اسمع بيقولوا اي لقيت اختى التؤام
.. خير ي أحمد عاوزنى فى اي!
الدمنهورى قعد على الكرسى وولع سيجار
حمايا دخل المكتب ونادى على تحيه وطلب منها تعمل قهووه
_ بعدها بكام يوم سمعت احمد بيكلم حمايا فى الموضوع.. وكنت واقفه انا وداده ( تحيه)
سهر بصتلوا بنظره حزن: ياريت
احمد خدهم فى حضنه: انا لازم اقول لبابا يلغى الوصيه دي خالص وبعد عمر طويل كل واحد فينا ياخد حقه بشرع ربنا
سهر بانفعال: واحنا مش عاوزين حاجة تغور الفلوس.. وعيطت.. مش كفايه أن بنتى مريضه سكرى ومش هتعيش زى باقى الأطفال ( وانهارت)
بيتعاملوا معايا بطريقه غريبه
احمد بانفعال: لا طبعا.. بس بقول الموضوع ده عامل بينى وما بينهم حساسية جامده
سهر: معقول اخواتك يأذوا بنتى
(قرب منها وحط ايده على بوقها.. وطى صوتك حد يسمعنا)
سهر بذهول: انت تقصد أن اخواتك قاصدين يأذوا بنتى.. وابتدى صوتها يعلى
احمد بغضب: معناه ان بنتنا عليها العين ي سهر
سهر حضنت البنت بخوف اكتر: وده معناه اي
احمد: انتى ناسيه وصيه بابا اللى كتبها وقال فيها ان البنت اللى هتتولد ليها نص الثروه
سهر خدت البنت فى حضنها وحضنتها بخوف: مالها فريحه.. واي دخل بنتى ما بينكم
احمد: اخواتى.. انا حاسس ان محدش فيهم طايقنى وخصوصا بعد ما ربنا كرمنا ب فريحه
سهر: ياريت.. قصدك اي بياريت دى!؟
ياريت.
احمد بتنهيده واداها البنت وخدتها من ايده
سهر ب استغراب: حاجه اي؟ هو فى حد فى الشغل مضايقك
احمد بابتسامه كلها حزن وبصوت خافت: حاسس ان فى حاجه بتحصل من ورايا بس مش عارف هى اي؟
سهر: من امتى وانت بتخبي ع مراتك حبيبتك
احمد: بعدين
سهر قربت منه وحضنته: اي اللى مضايقك
احمد: تعبان ومش طايق نفسى
قربت منه وسألته: مالك.. شكلك كده مضايق من حاجه رد عليه رد غريب ومسك حنجرته وهنا عرفت انه مخنوق جدا
وفى يوم كنت بلاعب فريحه فى الجنينه لقيت احمد داخل عليا وكان باين عليه انه مخنوق ومضايق.. شال البنت ع ايده وكان بيلاعبها
وكان غلط كبير منى.. بس انا قولت انى بنى ادمه مش ملاك
ليه بنتى يكون عندها السكر وولاد العيله كلهم صحتهم كويسة.. اعترضت ع امر ربنا
خلانى ازعل من ربنا وابطل صلاه وكنت بسألوا وبقولوا.. انت ليه تستخسر فيا فرحتى
المفروض ان هيكون ليها نظام اكل معين دى مريضه سكرى.. وده خلانى غصب عنى ما انا مش ملاك.. انا بنى ادمه من لحم ود"م
دى لسه حتى متعرفش ربها.. كنت ببكى طول الليل واسأل نفسى لما تكبر ويبقى عندها ٦ سنين وتروح المدرسه هتعمل اي وهتتعامل ازاى مع الأطفال اللى من سنها؟!
الخبر ده وجع قلبي وكسرنى وكنت بسأل نفسى.. ازاى طفله تعانى من السكر فى سن زى ده
بعد ٣ سنوات عرفت انها مريضه سكر
بس رغم الفرحه اللى عشتها اما اتولدت فريحه على وش الدنيا.. عرفت اسوء خبر
عانيت من الحمل شهور.. وجه اليوم اللى اتولدت فيه فريحة وكانت فرحه البيت كله
ونويت اسميها ( فريحه)
انى احمل ولما شوفت السونار عرفت انها بنوته
اما انا بقى مرات الباشا اللى الكل بيعملوا الف حساب واراد ربنا بعد ما حمايا كتب وصيته
طبعا انا قولت سلفتين لان السلفه التالته متنفعش تبقى سلفتى لانها اختى التؤام (منار) ومتزوجه من الأخ الوسطانى تؤام كريم واسمه ( كارم) ومعاها "باسم" عنده شهوور
وزوجة الأخ الوسطانى ( كريم)
اما " معتزه" ٣٢ سنه وعندها ( ياسين سنتين)
عندى سلفتين " روقيه" ٣٥ سنه وعندها (مروان ٣ سنوات) وزوجة الأخ الاكبر ( عمار)
وعايشه فى فيلا حمايا ( الدمنهورى بيه) اكبر تجار العاب الأطفال فى مصر وجميع البلاد العربيه
انا سهر ٢٥ سنه على قدر كبير من الجمال.. متجوزه من " احمد الدمنهورى" ولقبه الباشا
وحياتنا اتقلبت ١٨٠ درجه للأسوء
- من يوم ما حمايا كتب وصيته وقال فيها ان اللى هتخلف بنت هى اللى هتاخد نص ثروته
