رواية السم في العسل (كامله جميع الفصول) بقلم كوكي سامح
انا هقولك ع حاجه بنتك ادفنت عايشه
وجريت ع سرير سهر وقربت منها وبوشوشه
الداده بصت شمال ويمين وقامت قفلت الباب
سهر بصراخ: عاوزه بنتى ي داده.. فريحه راحت فى غمضه عين
الداده قاعده تحت رجليها ولما سمعتها بتصرخ ومفزوعه قامت من مكانها: عاوزه حاجة ي ستى سهر
وبتصرخ.. بنتى.. بنتى.. فريحه
ونامت نوم عميق وصحيت ١٢ بالليل قامت مفزوعه
وبعد الدفن سهر دخلت فى حاله نفسيه
خرجت الطفله فريحه جثه هامده من الفيلا محموله فى تابوت
فى دقايق كان الجد اتصل بالدكتور وقال إن البنت اتوفت بغيبوبة سكر فالحال
فى ثوانى الكل كان عندها واكتشفوا ان فريحه ماتتتتتتت
سهر ابتدت تصرخ ومحدش سامعها.. مسكت الفون واتصلت باحمد وقالت انها عند البسين
فريحه مش بترد.. قربت منها لقيتها جثه هامده
جدو والبيت كله مقلوب عليكى
قربت منها: كده ي فريحه تقلقينى عليكى
ملقتهاش وحصل قلق فى الفيلا لمجرد ان فريحه مش موجوده.. سهر فى نفسها ( انا عارفه هى فين اكيد عند البسين) جريت ع البسين من غير ما حد يحس بيها وشافت فريحه قاعده
الحفله كبيره وبعد ما طفوا الشمع وكانت الساعه ٩ مساءا.. فريحه اختفت.. سهر خرجت تدور عليها
وبعد شهر الفيلا كانت جاهزه للاحتفال بعيد ميلاد باسم ابن منار تؤام سهر وسلفتها فى نفس الوقت... باسم تم ال ٧ سنوات
البنت مشيت وسهر نسيت كلامها وقالت انه كله كذب رغم أنها اتأثرت بيه
اعوذب بالله
سهر حطت ايدها ع دماغها: لا لا اكيد كذابه
البنت: انا ماشيه وهرجعلك بعد شهر ي هانم
سهر حطت ايدها ع ودنها: أمشى انا مش هسمع حاجه
البنت بصت لها بحزن: اللى جاى كتير عليكم
سهر قلبها اتقبض: انتى بتقولى اي.. اعوذب بالله ي شيخه عليكى
ده انتى هتشوفى ايام سوده
البنت مسكت ايدها وبصت فيها قبل ما تمسك الودع وبصت فى كفها وقالت: نهار اسود
البنت مدت ايدها: ووشوشى الودع ي هانم سهر طلعت ١٠٠ جنيه واديتهلها
وفتحت الباب ودخلت البنت
طيب انا هشوف
سهر فى نفسها ( هى اكيد محتاجه فلوس)
البنت: ابوس ايدك ي هانم.. جربى
سهر: لا لا مش بحب الحاجات دى
البنت بوشوشه: انا بشوف الودع ي هانم ممكن اشوفلك
حت بنت واقفه عند السور بتشاور لها وشكلها يدى ١٨ سنه.. قربت منها
وسهر فى ايدها نسكافيه وبتتمشى فى الجنينه
__فى الجنينه فريحه قاعده بتلعب مع ولاد عمها
اللى بيتنفسها..
كانت زى البدر فى تمامه.. كانت روح الدمنهورى
__ عدت ٣ سنوات والحال كما هو عليه لا الدمنهورى غير وصيته ولا احمد ساب البيت بس اللى اتغير ان فريحه كبرت وبقى عندها ٦ سنين
وقالت إن احمد متخانق مع باباه
روقيه فى نفسها ( ي ترى فى اي) انا لازم احكى ل عمار كل اللى حصل ومسكت الفون وكلمته
روقيه بعدت لما شافت الدمنهورى خارج من المكتب وعفاريت الدنيا بتتنطت فى وشه
وباين عليه انه مضايق لدرجه ان مشافش روقيه قدامه وكان بيبرطم بالكلام ( انا هاخد مراتى وبنتى وهسيب البيت خالص)
وهنا خرج احمد من المكتب ووشه احمر جدا
كتك وكسه بكره تعرفى قيمه كلامى لما نبقى كلنا ع الحديده
روقيه بسخريه: وهى مالها العيب من حماها
منار: وهى مالها العيب من حمايا يعنى مش منها ولا من جوزها واستأذنت وخرجت الجنينه
روقيه قربت منها بوشوشه: ي بنتى انتى عبيطه المفروض ان كلنا فى مركب واحده.. بنت اختك هتاخد نص الثروه بالظلم
منار بغضب: دى اختى ع فكره وياريت تتكلمى عنها بأسلوب احسن من كده
ما غيرك خالص.. متزعليش منى.. انتى ع سجيتك وطبيعيه إنما هى عايشة الدور اكمنها واخده الباشا.. كبير العيله
روقيه لمنار: الصراحه مش دى اختك وتؤامك
سهر بارتباك: واحد مع باباه انا مالى وسابتهم وخدت فريحه وطلعت اوضتها
وفى نفسها ( عقربه.. تلاقيه بيتفق مع حمايا وبيطلب وصايا ع بنته ويلهف نص الثروه فى كرشه
روقيه: اه.. متقولى ان الباشا جوه مع حمايا
__