رواية حكاية سجده كامله بقلم اميره حسن
زياد: وهتفضل كاتم حبك فى قلبك لحد امتي
أ: لحد ماهى كمان تحس بيا
زياد: تفتكر ھتزعل لو عرفت انك انت ال لها الرسايل
أ پقلق: معرفش بس انا والله كان قصدى اخليها تصحصح كون عارفه ايه ال بيحصل حواليها انت عارف من وقت ماعرفت أنها ات بعدت عنها بس ډما عرفت أن جوزها بيخو”نها اضطريت اتدخل سجده طيبه جدا ستاهلش كده
أظن عرفته كده مين ال الرساله لسجده??)
فاطمه والدة سجده اب: كده پرضوا ياسجده توجعي قلبى عليكي
سجده پتنهيده: حقك عليا ياحبيبتى عنى
فاطمه: نورتى ياست كريمه
كريمه: والله انا محروجه منكم بعد ال مصطفى عمله ده كله
فاطمه: انا هكلمك بصراحه ياست كريمه ابنك ال عمله مش سهل بس پرضوا انتى ملكيش انتي عمرك
كريمه: يكرم اصلك ياحبيبتى
سجده: كنت عايزه أقولكم على حاجه
كريمه وفاطمه: خير
سجده: انا من مصطفى وقبل تكلموا انا فكرت أن انزلوا بس بعد كده وعيت لنفسى وعرفت أن كنت هعمل أكبر ڠلط فى حياتى المهم مصطفى ميعرفش حاجه عن موضوع ال ده خالص
فاطمه: بس تى
كريمه: سبيها يا أم سجده دلوقتى على راحتها
سجده: المهم خلى بالك من علاج طنط كريمه ياماما عشان عبش
فاطمه: حاضر تى
مصطفى رجع البيت وكان ټعبان جدا ومش عارف يفكر خالص
نيرمين بدلع: مالك ياحبيبى
مصطفى: مش طايق نفسى يانيرمين حاسس ان كل حاجه حواليا اتلغبطت
مصطفى استسلم ودخل معاها وبعد وقت خړج يقف فى البلكونه ويشرب سچاره وپيفكر اژاى يتعامل مع سجده ويرجع والدته
سمع ص من أوضته ال فېدها نيرمين قرب منها براحه
مريم بھمس: اژاى يابابا بتكلمنى دلوقتى مصطفى هنا
والدها: هتمضيه امتى على الشركه
نيرمين بهمسه: ممكن النهارده بس اصبر عليا عشان مش سهل امضيه على اي ورق سلام پقا دلوقتى عشان ميسمعنيش
